Brainwaves and Prison Blocks

Omdat ons hostel in San Francisco staat en alle bedrijven in de buurt van San Jose zitten, zullen we bijna elke dag vroeg op moeten staan. Deze dag is geen uitzondering, na gisteravond om 1 uur te gaan slapen gaat de wekker weer om 7 uur 's ochtends. *gaap*
Na een warme douche was het tijd om te ontbijten. Het ontbtijt bij het hostel bestaat uit pannekoeken en... pannekoeken.

Om 8:20 was het al weer tijd om te vertrekken, naar NeuroSky om precies te zijn. NeuroSky is een bedrijf dat een soort 'Brain-Computer Interface' heeft. Maar deze is speciaal, voor de reguliere BCI's is het nodig dat je een gel op je hoofd smeert en dan heb je een stuk of 20 tot een paar honderd sensors. De BCI van NeuroSky heeft slechts één sensor, maar je hebt geen gel nodig. Na een presentatie van de toepassingen (vooral in de kinderspelletjeswereld) mochten we zelf wat proberen.

Er waren vier verschillende dingen, op een groot beeldscherm kon je je concentratie en meditatie testen, je kon een StarWars spel spelen waarbij je een balletje op de juiste hoogte moest houden, een ander spelletje waarbij je ook een balletje op de juiste hoogte moest houden, maar ook aan een knop moest draaien om het balletje vooruit te bewegen. Als laatste mochten we een interface testen die nog in beta was, waarbij een aantal spelletjes getest werden die nog gefinetuned moesten worden. Omdat die interface nog niet uit was, mochten we er ook geen foto's van maken.

Na het bezoek was het al weer tijd voor een lunch. Een lekkere en zeer goed belegde sandwich en een drankje vormden een goede vulling om de middag door te komen.
In de bus op weg naar Fisherman's Warf hebben we nog gezongen voor de buschauffeur die de volgende dag jarig was.

Op Fisherman's Warf zijn we in kleine groepjes op pier 33 rond gaan lopen. Naast de pier liggen vaak veel zeeleeuwen op een paar vlonders, hier staat dan ook altijd een grote groep toeristen. Er zitten veel winkels en ook een paar leuke restaurantjes, waaronder 'Wipe Out'. Dit is een restaurantje waar je voor 15 dollar een heel fatsoenlijke maaltijd kan krijgen, een heel aantal mensen kregen het zelfs niet op.

Dan op naar het uitje, Alcatraz! Op de boot naar Alcatraz kregen we al veel informatie over het eiland, die kennis werd nog vergroot door een tour van ong. 10 minuten die naar het cellenblok leidde. Daar aangekomen gingen we over op een audiotour di vertelde van opstanden, ontsnappingspogingen en wat meer algemene informatie over de cellen, de bewakers en de leefomstandigheden van de gevangenen.

De weg terug van de pier naar het hostel hebben we afgelegd met een originele vorm van vervoer: De cablecar. Een cablecar is een heel oud wagentje die zich aan een kabel die onder het asfalt ligt vasthaakt en dan omhooggetrokken wordt. Aan het einde moet het wagentje omdraaien, hiervoor rijden ze het op een cirkelvormig platform, draaien het platform met de hand! om en duwen het wagentje weer verder de rails op, waar wel een kabel is. Om de paar honderd meter moet er ook van kabel gewisseld worden, op het moment dat het wagentje de kabel mist, moet 'ie eerst weer honderd meter achteruit om opnieuw aan te haken. De eerste bocht die het wagentje moest maken was ook heel spannend, door op en neer te springen in het wagentje kwam 'ie net hard genoeg vooruit om de bocht te ronden :P. Downhill was ook een mooie uitdaging, het ding heeft namelijk houten remmen die op de rails afremmen en we gaan hard downhill. Al met al een leuke ervaring :D. Omdat we morgen nog eerder op moeten staan is het tijd om te gaan slapen, wat ik dan ook zo snel mogelijk na aankomst doe.